Swoiste kuriozum. Święto udręczonych.

Co za dzień dziś jest każdy wie, gdyż nie sposób tego nie wiedzieć. Wszędzie o tym trąbią. A co ja na to ? Hymmm... Podobno jak ktoś jest zamężny, to dziś obchodzi jedynie Środę Popielcową. Spoko. Mnie to by pasowało, gdybym nie została o 5.43 gwałtownie wyrwana z głębokiego snu. Małż mój Pamiętający Wybiórczo zapomniał, iż dziś mam wolne i mogę sobie dłużej pospać. Co prawda w już w trakcie puszczenia sygnału przypomniał to, o czym zapomniał, lecz było za późno. Kalina zaśpiewała. Z łomoczącym sercem oddzwaniam, wszak o tej godzinie nigdy nie dzwonił, wobec tego MUSIAŁO się coś stać. Tak? A ten mi życzenia składa, przeprasza i każe iść dalej spać. Sie rozłączyłam. No zabić to za mało.



 Oczywiście nie wróciłam do łóżka, bo Fruzia i Toczka od razu zaczęły domagać się napełnienia michy.Polazłam do kuchni, potem do łazienki, potem wyjęłam deskę do prasowania i spędziłam przy niej dwie czarowne godziny. Wobec tego dzień dzisiejszy mogę zaliczyć do udanych, bo nie przewiduję innych atrakcji. 
A teraz siedzę, piję kawę z kardamonem i zagłębiam się w przepastne, blogowe archiwa. Czytam, jakie to w czasach, gdy leżałam pod kroplówką na neurologii,miałam przemyślenia w kwestii owego święta. I choć parę lat minęło, ciągle uważam to co poniżej.

Doprawdy, doceniam funkcję kopiuj - wklej. 

Święto szczęśliwie zakochanych jest przereklamowane. Wiecie. Bo niby czemu ono ma służyć? Aby udowodnić swoją miłość mamy cały rok. Czyż nie?.

A tu raptem wszyscy jednego dnia rzucają się na siebie z laurkami, czekoladkami i jakimiś otrzepanymi czerwonymi różami. I kolacje i wino i świece. Takie omamianie na skalę światową. Kurna no. A co z tymi, którzy tego dnia nie przylegają do nikogo jak glonojad? I nie obściskują się oficjalnie chodząc parami ? Czy nikt nie pomyślał jak im jest przykro przez te dwadzieścia cztery godziny poniżania. Tak. Nie boję się użyć tego słowa. Poniżania.
-Och!.. nie dostałaś żadnej kartki? - Ani  Maskotki? - Ani głupiego  kwiatka? czy pieprzonego lizaka serduszka ?..-Och!.. to nikt Cię nie kocha?- Och! och !och!.. jak przykro..
A ja tu z tego miejsca zakrzyknę.. -LUDZIE NO!!.. CZEPCIE SIĘ TRAMWAJA!!.  Bo z nich nie trzeba się nabijać, ale patrzyć  z podziwem i nawet zazdrościć. Bo pomyślcie. Ci powyżej, już wpadli w zastawione sieci. I teraz się dopiero zacznie jazda. Bo co jeszcze onych czeka? Kolejne etapy następują w dowolnej kolejności .. jest to .. mdląca słodycz ..  gnuśnie ciepełko .. duszący zastój.. zawężenie pojęcia „cały świat” do jednej osoby, co prowadzi wyłącznie do szybkiego zidiocenia do szczętu .
A potem plama z oczu gdzieś znika  i próżno za nią nawoływać. Nie wróci. Ni chuchu. A wówczas obraz się zoomuje i co widzimy?.. że Źrenica Naszego Oka jest zwykłym palantem ( przypadki ekstremalne aczkolwiek występujące) nie opuszcza deski ( oklepane) popierdziela po domu w rozciągniętych gaciach/ papilotach/ nieogolony(a)/ z maseczką z alg w kolorze zgniłej zieleni/ obgryza paznokcie u nóg ( to ci bez kręgosłupa ) dłubie w nosie i strzela kulkami gdzie popadnie.. etc..etc
A teraz Ci którzy są NIESZCZĘŚLIWIE zakochani. Echhhhhhh... Taki rodzaj zakochania przynosi li i  jedynie wymierne efekty.To może przekrój zalet takiego stanu .
Na początek wzrost nadzwyczajnego wprost  rozwoju kreatywności osobistej ( porusza się niebo i ziemię aby znaleźć jakiekolwiek  dojście do obiektu westchnień)  poprzez doskonalenie się w sztuce kamuflażu ( wkłada się puszapy/ majtki podnoszące/ gorsety wyszczuplające, dokleja tupeciki /rzęsy/ tipsy), aż do uzyskania efektu wysmuklenia  cielesnego spowodowanego zanikiem apetytu, co nie oszukujmy się jest najlepszą dietą odchudzającą.
Dobra.To tak pobieżnie, ale jakby tak się głębiej wgryźć, to znalazłoby się  tego więcej. Ale mi się nie chce. Wynika z tego, że obiekt naszych uczuć powinien być TRUDNO dostępny dla naszych rozmarzonych oczu, dla serca pracującego na granicy migotania , dla wyschniętych na wiór ślinianek , które na widok oblubieńca nie potrafią wycisnąć z siebie ani krzty wilgoci , dzięki czemu język staje kołem i nie potrafi wyartykułować najprostszego słowa.
Dlatego trzeba przeprowadzić najsampierw  chłodne kalkulacje , w kim możemy ulokować nieodwzajemnione uczucie , aby obiekt obdarzony przez nas takim  afektem, nie wymiękł pod wpływem czołobitnej miłości i nie zniweczył naszego szlachetnego cierpienia.
Natomiast trzeciej grupy nie omówię, bo nie mam żadnych doświadczeń w tym temacie. Aha .... dla jasności .. trzecia grupa to ta co kocha wyłącznie siebie.

A jutro Dzień Singla. Synowie będą świętować. He he.